واکاوی جایگاه مهارت های ارتباط اجتماعی پلیس مرز در کاهش چالش های قومی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم و فنون منابع انسانی، دانشگاه جامع علوم انتظامی امین

2 کارشناس ارشد مدیریت دولتی، گروه پدافند غیرعامل، دانشکده علوم و فنون انتظامی، دانشگاه جامع علوم انتظامی امین.

3 دکتری جامعه شناسی و رئیس گروه اماد دانشگاه علوم جامع انتظامی امین

چکیده

زمینه و هدف: هدف اصلی مقاله نشان دادن جایگاه مهات های ارتباط اجتماعی پلیس (رسمی و غیر رسمی، و کلامی و غیر کلامی) در کاهش تنش ها و چالش های قومی است.
روش: روش تحقیق کیفی، از نوع تحلیل مضمون است. جمعیت مشارکننده پلیس های مرزبانی 15 سال خدمت به بالاست که در نهایت 29 نفر از انها به صورت هدفمند با بالاترین تنوع انتخاب شدند. روش جمع‌آوری داده‌ها مصاحبة عمیق نیمه‌ساختاریافته  برای رسیدن به اشباع نظری بود. برای ارزیابی روایی و پایانی داده‌های این پژوهش از معیارهای مقبولیت، همسانی، تعیین و انتقال‌پذیری بروان و کلارک (2006) استفاده شد. کدهای به‌دست‌آمده از مصاحبه‌ها به روش شبکة مضامین تنظیم و تحلیل شده اند. مراحل اجرای تحلیل مضمون عبارت بود از: یادداشت متن‌ها و داده‌هایی که از مشارکت‌کننده‌ها به دست آمد؛ کدگذاری‌های اولیه؛ شناسایی و تعیین مضامین محوری؛ ترسیم شبکة مضامین یا همان کدهای گزینشی؛ و سرانجام تحلیل شبکة مضامین (نتیجه) و تدوین گزارش نهایی.
یافته ها و نتایج: یافته های به دست آمده از مشارکت کننده ­ها نشان داد که پلیس ها در ارتباطات کلامی و غیر کلامی به طور تواما سعی می­کنند که در روابط­شان از واژه های مناسب استفاده کنند؛ ساده و رسا سخن بگویند؛ هنگام صحبت کردن به علائم غیرکلامی توجه کنیم؛ مطابق با آداب آن شرایط عمل کنیم. نتیجه این که  اگر چه  باید متناسب با آداب اجتماعی عمل کرد، گفت و گوهای صمیمی با معتمدین محلی و ریش سفیدان داشت، خودمانی و مهربان بود و ...؛ لکن در نهایت نباید خیلی با مخاطبان (قومی و تمامی گروه ها) درهم آمیخت، قاطی و خیلی صمیمی شد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار