علوم سیاسی، دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران
چکیده
اعتراض پدیدهای بنیادین در جوامع است که نحوه مواجهه با آن بر انسجام اجتماعی و ثبات سیاسی اثر مستقیم دارد. جمهوری اسلامی ایران از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون با اشکال مختلف اعتراض مواجه بوده، اما موضوع مدیریت اعتراض کمتر بهطور علمی بررسی شده است. این پژوهش با هدف پرکردن این خلأ به مدیریت اعتراضها میپردازد. در این پژوهش دادهها از طریق مصاحبههای نیمهساختیافته با خبرگان و مطالعات کتابخانهای گردآوری و با روش تحلیل مضمونی و مدل SWOT بررسی شدهاند تا چارچوبی راهبردی برای مدیریت اعتراضها ارائه شود. یافتههای پژوهش نشان داد مهمترین ضعفها شامل فقدان قانون جامع، ضعف دستگاه اقناعی، نگاه تکبعدی به علل اعتراض و فرسایش اعتماد عمومی است. تهدیدهایی مانند کاهش سرمایه اجتماعی، ادراک بیعدالتی و مداخلات خارجی این ضعفها را تشدید میکنند. راهبردهای پیشنهادی شامل تدوین قانون جامع اعتراضات، بازسازی اعتماد عمومی، ارتقای گفتمان رسانهای و بهرهگیری از نخبگان و فناوریهای نوین است. بنابراین مدیریت اعتراضها مستلزم رویکردی جامع و تلفیقی است که همزمان به واکنش سریع، ترمیم ضعفهای نهادی و بهرهگیری از ظرفیتهای اجتماعی و فرهنگی برای بازسازی اعتماد عمومی بپردازد. در این چارچوب، اعتراض میتواند از تهدید امنیتی به سازوکاری مشروع و نهادینه برای بیان مطالبات و تقویت انسجام اجتماعی تبدیل شود.
فیضی, رضا , افتخاری, اصغر , جمالزاده, ناصر و حسینی, جواد . (1404). راهبردهای مدیریت اعتراضها در جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه مطالعات و پژوهش های امنیت داخلی, 3(3), 7-37.
MLA
فیضی, رضا , , افتخاری, اصغر , , جمالزاده, ناصر , و حسینی, جواد . "راهبردهای مدیریت اعتراضها در جمهوری اسلامی ایران", فصلنامه مطالعات و پژوهش های امنیت داخلی, 3, 3, 1404, 7-37.
HARVARD
فیضی, رضا, افتخاری, اصغر, جمالزاده, ناصر, حسینی, جواد. (1404). 'راهبردهای مدیریت اعتراضها در جمهوری اسلامی ایران', فصلنامه مطالعات و پژوهش های امنیت داخلی, 3(3), pp. 7-37.
CHICAGO
رضا فیضی , اصغر افتخاری , ناصر جمالزاده و جواد حسینی, "راهبردهای مدیریت اعتراضها در جمهوری اسلامی ایران," فصلنامه مطالعات و پژوهش های امنیت داخلی, 3 3 (1404): 7-37,
VANCOUVER
فیضی, رضا, افتخاری, اصغر, جمالزاده, ناصر, حسینی, جواد. راهبردهای مدیریت اعتراضها در جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه مطالعات و پژوهش های امنیت داخلی, 1404; 3(3): 7-37.
)